Manevşayı koydum topraa

Manevşayı koydum topraa

Açan Ak asan giceymiş evdän haşler maazaya bir çiçek da koyer onun adını Menevşa. Bu bir çiçek. Da sımarleer anesinä :

Mamu bän bu Manevşayı koydum topraa. O büüyecek er gün, ama sän onu sulaycan. Da o olucek bir büük aaç. Açan nu Menevşa kuraycek bil ani bän ölecäm.

İi anası sesleyor çocuunu. Suleer o otçaazı da bu oler büük bir aaç maazada. Hem çiçek açer bu hem büüyer. Çocuk evdän. Dokuz yıl gelmeer evä. Ne da kiat yazer. O bilmeer Menevşa kız bekleer mi onu osa beklämer mi? Da bu yavklusu hep onun aklında. Onu beenmiş sever onu. Pek ister onu. Çocuun sevdasınnan Menevşa çiçek oler bir büük aaç. Kız mı o? Aaç mı o? Kimsey bilmeer. Oler bir dincä çiçek, onnar ileri içerdä da vardı...

Bu çocuk sa bu dokuz yılın içindä dokuz kemer altın kazaner, dokuz da sürü koyun, dokuz üz da çoban edener. Geler Menevşaya evä girmeer mamusuna. Da verer ona seläm :

• Kolay gelä Mari Menevşa

• Allaa roz olsun brä yolcu.

• Soraim sana mari, kız mıysın, evli miysin.

• Ne kızım ne gelinim

İnsan / gelin / dooru sölemiş. Da o hem doker düzendä hem aaler. Todurçu/Ak Asan/da demiş can acımasınnan:

• Ver bana ölçüsüz şarap, bän vericam sayısız Altın.

• Gideim da soraim anemä candan anemä hem da kainnama.

• Kızsıydın gii al rubalarnı. Evliysıydin gii kareleri.

• Manevşa gitmiş, soracek hem kendi anesinä hem da kainnasına/Ak Asanın anesinä.Demiş ona :

• Uuradı bizä bir yolcu. İster bendän ölçüsüz şarap, verer bir kemer altın.

• Kainnası da demiş : Gelinimsin dokuz yıl. Dokuz yılda dokuz duvak yırttın. Daa dokuz yıl durasın, daa dokuz duvak yırtasın. Gelän-geçän yolcuları bana sorasın. Da bu döner geeri. Ne kadar vakıt geçer, geçer. Kainnası deer gelinnä : Çık gelin dışarı. Gelin çıker dışarı. Todurçu sa getirmiş dokuz kemer altın. Mamusu sa tenımeer oolunu. Ama gelin tanımış yavklusunu.

rer

• Çık gelin dışarı da bak bacaya.Nası tütün gelecek bacalıktan. Bu çıker da görer ani geler kara tütün.

• Mamu geler kara tütün.

• Osa Todurçu uyaar kalmış sofra kenarında. Ölmüş. Bir da portaya urer çobannar. Gelmişlär sürüylän.

• Kimi aarersınız?

• Todurçuyu.

• O zaman anesi çiirer gelinni içeri da sapleer onu bıçaklan. Sora da kendini saplamış, ama da brakmamış yaşasın oolu / Ak Asan / Todurçu yavklusunnan sevdasınnan. Türkü da biter.

Kullanılmış Kiyatlar

• Derleyen : M.A.Durbaylo

• Derleme yeri ve yılı : Kotlovina köyü / Reni Reyonu / Ukrayna 1991

• Anlatan : Elena H. Bozacı 1915 doğumlu.

• Yayımlayan : Nevzat Özkan

• Gagauz Türk Edebiyatı

• TDTEA 12,

• ANKARA

• 1999

• S.243-244

• Türk Dil Kurumu

• Gagavuz Destanları

• Prof.Dr.Nevzat Özkan

• Türk Dil Kurumu Yayınları

• Ankara

• 2007

• s.127-128