Dünürcülüktä yuvana yardımcıları

V.MOŞKOVun: Наречие Бессарабских гагаузов (1904 yıl) kiyadından Bir vakıt varmış bir babunun oolu. Deer anasına: “Yap bana bir pita da bän gidecäm kısmetimi aramaa”.

Sanki kendinä karı araycek. Anası yapayor pita, o koyêr torbasına da çekeder gitmää. Çok mu gitmiş, az mı gitmiş, bulayor bir adam iki muntä mamaliga iyirmiş da hep därmiş: “Doyamaycam”. O çocuun adıymış Yuvan. Yuvan da deer ona: “Olmamısın bana bir kafadar hem düüncü?” O da deer: “Olurum”.

Çekederlär bunnar ikisi gitmää, bulayorlar bir adam, doksan-dokuz kürk giimiş da hem da doksan-dokuz stıncın odun dolayanda yanarmış, da genä baarımış: “Dondum”. Yuvan deer o adama: “Olmamısın bana bir düüncü?” O da deer: “Olurum”.

Çekederlar üçü gitmää. Gidärkän bulayorlar bir adam bıyıklarınnan tıynak tutmuş denizi da su akarmış aazına da baarımış: “Susadım”. Yuvan deer ona: “Olmamısın bana bir düüncü?” O da deer: “Olurum”. Bunnar şindi dört kişi olayor. (...)

Çekederlar bunnar gitmää, etişerlär bir babuya. O babunun varmış bir gözäl kızı. Da Yuvan isteer babunun kızını almaa karı erinä deyi. Babu da deer Yuvana: “Bendä var bir soba, yanayor kırk gün. Girisän o sobanın içinä düüncülerinnän, da bir horu oynarsan orada, ozaman verim kızımı. Ama her girmäsän kelleni alırım”.

Yuvan çıkayor dışarı, kahırlanarak da deer dünürcülerä: “Babu dedi şutakım, butakım...” O, ani doksan dokuz kürk giimiş, deer Yuvana: “Korkma, kolaydır iş”.

Açan gider da üfleer soba içinä, bir karış kraa düşeyor. Sabahlen babu deer kızına: “Git, kızım, da bak”. Açan kız gider, baksa, hepsi horu oynayorlar soba içindä. Şindi Yuvan genä gider babuya da deer:

“Babo, ver kızını”. Babu da deer Yuvana: “Verim, ama var bendä dokuzüz ekmek, ekmeklär birär demirli undan. İyärsan o ekmekleri bu gecä düüncülerinnän, ozaman veririm kızımı”.

Yuvan çıkayor dışarı, söleer. Ani iki muntä mamaliga aazında varmış, o deer: “Korkma, iş kolay”. Paysınayor imää o ekmekleri da iyer hepsini. Yuvan sabaası gider genä babuya da deer: “Babo, ver kızını”.

Babu deer: “Veririm, ama var bendä dokuzüz fıçı şarap. İçärsanız onnarı bu gecä, veririm kızımı”. Yuvan çıkayor dışarı da söleer. Ani bıyıklarınnan denizdä tıynak tutmuş, o da deer:

“Kolaydır iş”. Paysınayor içmää fıçıları vranasından da çamurlarnı da içeyor. Yuvan genä gider babuya da deer: “Babo, ver kızını”. (...) Ozaman babu Yuvana kızını verer.