Devleri öldürän çocuk

Vikipediya saydından

Devleri öldürän çocuk

V.MOŞKOVun: Наречие Бессарабских гагаузов (1904 yıl) kiyadından

Bir vakıt varmış boyarın üç kızı da o kızları kavramış devlär. Sora olmuş boyarın bir çocuu pek kaavi da demiş anasına: “Yok mu benim kardaşlarım?” Anası demiş:

“Vardı üç kakun da onnarı kavradı dev adamları”. Çocuun da adı Yuvanmış. Yuvan demiş anasına: “Bän gidecäm onnarı aramaa”. Anası demiş: “Gitmä oolum, zerä sän da kaybelirsin”.

Çocuk demiş anasına: “Yap bana bir pita da bän gidecäm onnarı aramaa”. Almış pitayı torbaya, pinmiş beegirä, gitmiş, etişmiş bir punara. İnmiş beegirdän, sulamış beegiri, baksa, ileri dooru görüner bir bina.

O punara da gelmiş bir dädu, sormuş Yuvan däduya: “Nası bina o orda görüner?” Dädu demiş: “Orda devlär yaşayor”. Yuvan demiş: “Bän gidecäm orayı”. Dädu demiş: “Gitmä, zerä onnar seni kaybedir”. Yuvan gitmiş, etişmiş orayı, girmiş aul içinä, baalamış beegirini dam içinä da gitmiş içeri. Baksa:

“Bir kız oturayor mindir üstündä”. Kız sormuş: “Ne gezersin? Burda insan gezmäz, gelirsa dev, seni kesecek”. Yuvan demiş: “Ne kuvedi var onun?” Kız demiş: “İkiüz yörs erdän atayor topuzu. Geler topuz, erkeklär kesiler, imeklär pişer, sofra kurulayor, o oturup iyer”.

Başlamış Yuvan kakusunnan lafetmää, tanışmışlar, birda baksalar, geler topuz, gelmiş, sofralar kurulmuş. Almış Yuvan o topuzu, atmış geri, iki okadar gitmiş, taa geri. Topuz devin yanından geçmiş. Dev demiş: “Geldi Yuvan, bezbelli onun işidir bu”.

Gitmiş dev almış topuzu da demiş: “Gitmeli da görmeli nesoy adam o?” Gelmiş dev evä, baksa Yuvan iyer içer karıynan, o da oturmuş imää. İirkan, almış Yuvan buçaanı, kesmiş devi.

Kalmışlar kakusunnan ikisi, pinmiş Yuvan beegirinä da gitmiş ileri. Genä etişmiş bir punara, genä çıkmış bir dädu, sormuş: “Nereyi gidersin bä çocuk?” O da demiş: “Giderim devlerin evinä”. “Gitmä, - demiş dädu. – zerä seni dev kaybedir”.

Yuvan gitmiş, bulmuş ortanca kakusunu, otururmuş mindir üstündä. Gördüynän onu, kız demiş: “Ne arayorsun burda, dev gelirsa seni kaybedir”. Yuvan demiş: “Gelsin, korkmayorum”. Bir da lafedirkan, başlamış uuldamaa devin topuzu. Atmış dev üçüz yörs erdän, gelmiş topuz, öküzlär kesilmiş, mancalar pişmiş. Almış Yuvan topuzu, atmış geeri, gitmiş topuz taa iki okadar geeri.

Dev demiş: “Brä gidi, ne iş bu, allelem gelmiş Yuvan. Almalı topuzu da gitmeli nänı gözüm görüsä, zerä o beni kayıb edecek”. Genä düşünmüş dev da demiş: “Gitmeli da görmeli onu”. Gelmiş dev, oturmuşlar ekmek imää. İirkan Yuvan onu da kesmiş, ordan pinmiş genä beegirinä da gitmiş ileri.

Etişmiş bir punara, genä çıkmış bir dädu, sormuş: “Nereyi?” O da sölemiş. Dädu demiş: “Gitmä, o seni kaybedir”. O seslämemiş da gitmiş devin evinä, bulmuş küçük kakusunu, oturumuş mindirdä. Demiş kakusu: “Ne arayorsın burda? Gelirsa dev, seni kaybedir”.

Yuvan demiş: “Ne kuvedi var onun?” Kız demiş: “Dörtüz yörs erdän topuzunu atayor, bualar kesilsin, imeklär pişsin”. Atayor dev topuzu, geler topuz. Yuvan da alayor topuzu, atayor geeri, iki okadar gitmiş, geçmiş devin yanından. Dev demiş: “Geldi Yuvan, - demiş. – gideyim da göreyim onu”. Gelmiş da görmüş onu. Oturmuşlar imää. Yuvan kesmiş onu da almış kakusunu, gitmiş da almış öbürlerni da getirmiş evä.